Je bent een soort compost

‘Eerst dachten collega’s, ‘daar komt die zeikerd weer’. En nu? Nu word ik serieus genomen’

‘Ik dacht altijd vanuit ‘IK’. En nu? Nu probeer ik een beterbeeld te krijgen van het perspectief van de ander’

‘Ik reageerde altijd vanuit emotie’. ‘Stelde me autoritair op. Niemand wilde graag met mij aan tafel’

En nu? Nu lukt het me regelmatig om gewoon te observeren, en vragen te stellen. Hierdoor begrijp ik bepaalde besluiten ook veel beter dan hiervoor’

‘Ik toon meer begrip en empathie’

‘En weet je wat er is gebeurd?’

‘Ik had een gesprek met een hoge manager. Ik heb rustig mijn idee uit de doeken gedaan. Ik werk tenslotte op de werkvloer, ik weet wat er speelt! Ik weet wat hier nodig is. Maar er was twijfel over mijn voorstel’.

‘Ik heb me rustig gehouden Maartje’.

‘En later, echt waar, kwam die hoge manager naar me toe en zei ‘je had gelijk’. ‘We gaan het toch zo doen’

‘Ik wist niet wat me overkwam! Ik voelde me geweldig! En ben meteen naar mijn moeder gegaan om het te vertellen. Ze was zo trots!’

‘Toen was er ook nog die collega. Die tegen me zei, ‘Weet je’? ‘Je moet niet altijd die Tijger zijn, die meteen aanvalt en vecht’

‘Soms is het beter om een zacht poesje te zijn’

‘Daar heb ik ook veel van geleerd’

‘Maartje eigenlijk ben jij de compost. De voeding en de vitaminen. Zodat ik kon groeien’

‘Jij hebt me geleerd dat ik dingen ook anders kan zeggen’

‘Dat er andere perspectieven zijn naast die van mij’

‘En ik ga al m’n collega’s vertellen dat ze gebruik moeten maken van de mogelijkheid om te starten met coaching’

‘Dank je wel’

‍

Ik ben echt nog nooit vergeleken met compost 😊.

Maar wow, dit is toch wel leuk om terug te krijgen!

Wat een effect van 4 gesprekken, waar deze Coachee zoveel uitgehaald heeft.

Oh ja en bovenstaand is het antwoord op die ene mooie vraag.

‍‘Wat in de coaching is het meest nuttig voor je geweest?’

Mooi werk man!

‍